Τι προσπαθούν να σου πουν τα συναισθήματά σου

Διώξε το στρες. Βρες τη χαρά. Μην ανησυχείς, να σκέφτεσαι θετικά. Ο Ryan Flaherty, Nike Senior Director of Performance και μέλος του Nike Performance Council, δεν συμφωνεί. Κάποιες φορές θα πρέπει να νιώθεις άγχος, λέει ο Flaherty. "Αν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε είναι ανησυχητικό".

Οι περισσότεροι ζούμε με την πεποίθηση ότι κάποια συναισθήματα είναι καλά και κάποια άλλα είναι κακά, λέει ο Andy Puddicombe, συνιδρυτής του Headspace και μέλος του Nike Performance Council που εξειδικεύεται στον διαλογισμό και την ενσυνειδητότητα. "Δεν μας αρέσει η αίσθηση των 'κακών' συναισθημάτων, οπότε τους αντιστεκόμαστε. Αλλά αυτή η αντίσταση στην πραγματικότητα τα ισχυροποιεί", αναφέρει ο Puddicombe, ο οποίος προτείνει τον διαλογισμό για να νιώσουμε άνετα με όσα μας προκαλούν δυσφορία. "Στον διαλογισμό δε προσπαθούμε να ξεφορτωθούμε αυτά τα συναισθήματα. Προσπαθούμε να τα κάνουμε δικά μας, να νιώσουμε άνετα μαζί τους". (Όπως λέει ο ίδιος, μπορείς να ξεκινήσεις με το να κάθεσαι απλώς χωρίς να μιλάς για λίγα λεπτά κάθε μέρα και να παρατηρείς αυτά τα συναισθήματα καθώς θα έρχονται και θα φεύγουν.)

Το να βιώσεις πλήρως τα δύσκολα συναισθήματα θα μπορούσε ακόμα και να σου δώσει ζωτικής σημασίας πληροφορίες για το περιβάλλον σου. "Τελικά, το άγχος είναι ένα είδος σήματος", ισχυρίζεται η Sue Falsone, κλινική ειδικός στην αθλητική φυσικοθεραπεία και μέλος του Nike Performance Council με ειδίκευση στην αποκατάσταση. "Σε πληροφορεί πως κάτι στον κόσμο δεν πάει καλά. Το να γνωρίζεις απλώς ότι δεν αφορά απαραίτητα εσένα μπορεί να κάνει πολύ πιο εύκολη την αποδοχή αυτού του συναισθήματος", λέει η Falsone.

Η ψυχολόγος Angela Duckworth, PhD, συγγραφέας του μπεστ σέλερ "Grit", θεωρεί ότι αυτό το "σήμα" είναι κεντρικό στοιχείο της εξέλιξής μας. Το στρες και το άγχος έχουν τις ρίζες τους στο εγγενές σύστημα πάλης ή φυγής, το οποίο υπάρχει εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ισχυρίζεται η Duckworth. "Αν οι πρόγονοί σου δεν είχαν την αντίδραση του άγχους στην απειλή, δεν επιβίωναν", αναφέρει. "Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την κρίση με τον κορονοϊό. Αν δεν νιώθαμε άγχος, μπορεί να μην αρχίζαμε να πλένουμε τα χέρια μας για 20 δευτερόλεπτα. Αν δεν μας ένοιαζε, δεν θα είχαμε πάρει μέτρα. Όλες αυτές είναι αντιδράσεις προσαρμογής. Και το γεγονός ότι το άγχος είναι ένα αρνητικό συναίσθημα είναι και μέρος του λόγου για τον οποίο λειτουργεί". Σύμφωνα με την Duckworth, σε πραγματικά δύσκολες καταστάσεις, "αν δεν νιώθεις άγχος, δεν είσαι άνθρωπος".

Υπάρχουν και άλλα συναισθήματα που μπορεί να οφείλουν τη δυσάρεστη φύση τους στην εξέλιξη. "Όταν διψάμε, σημαίνει ότι έχουμε αφυδατωθεί. Το σώμα μας λέει ότι χρειάζεται νερό για να επιβιώσει", αναφέρει η Stephanie Cacioppo, PhD, νευροεπιστήμονας και μέλος του Nike Performance Council με ειδίκευση στη μοναξιά. "Όπως και η δίψα, η μοναξιά είναι ένα σήμα που μας ενημερώνει ότι κάτι μας λείπει. Όταν νιώθουμε μοναξιά, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επανασυνδεθούμε με άλλα άτομα".

Αν και δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγουμε από τα δύσκολα συναισθήματα, αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουμε τη δύναμη να τα επηρεάσουμε. Δες από πού πρέπει να ξεκινήσεις.

Αρχικά, μην κατακρίνεις τόσο πολύ τον εαυτό σου. Είναι φυσιολογικό να μην νιώθεις πάντα τέλεια. Το να το αναγνωρίζεις αυτό είναι το πιο βασικό", λέει η Falsone.

Στη συνέχεια, άσε τα συναισθήματά σου ελεύθερα, μέχρι κάποιον βαθμό. "Δεν χρειάζεται να νιώθουμε άγχος επειδή νιώθουμε άγχος", λέει η Duckworth. Για να σταματήσει η χιονοστιβάδα. πρέπει να δρομολογούμε με ενεργό τρόπο θετικά συναισθήματα. Η Duckworth το κάνει αυτό με μια άσκηση 30 δευτερολέπτων που ονομάζει Τα τρία καλά πράγματα: "Εστιάζω την προσοχή μου σε τρία καλά πράγματα που συνέβησαν τις τελευταίες 24 ώρες. Μπορεί να είναι μεγάλα ή μικρά", αναφέρει η Duckworth. "Συνήθως εστιάζουμε στα αρνητικά. Έχουμε εξελιχθεί έτσι ώστε να σαρώνουμε τον ορίζοντα ψάχνοντας για απειλές. Αυτή η άσκηση εστιάζει την προσοχή μας σε όσα μπορεί να παραβλέπουμε". Δοκίμασέ την κάθε πρωί όταν ξυπνάς.

Ο Puddicombe έχει τον δικό του τρόπο να καλλιεργεί αυτό που οι βουδιστές ονομάζουν Τρυφερή καλοσύνη. "Φέρνω στο νου μου ένα άτομο για το οποίο νοιάζομαι", λέει. "Το φαντάζομαι να κάθεται κάπου που ξέρω ότι του αρέσει. Και καθώς εκπνέω, το φαντάζομαι να φαίνεται πολύ υγιές, χαρούμενο και χαλαρό. Η εστίαση στη χαρά αυτού του ατόμου με κάνει να νιώθω ένα αίσθημα χαράς και σύνδεσης που μπορεί να νιώθω ότι μου λείπει". Σύμφωνα με τον Puddicombe, οι ασκήσεις αυτού του είδους μπορεί να σε κάνουν να αναλάβεις θετική δράση. "Πολύ συχνά οι άνθρωποι θεωρούν τον διαλογισμό ως έναν τρόπο για να αποφύγουν τη ζωή. Εγώ θα έλεγα ότι είναι ένας τρόπος για να ζήσεις πιο ενεργά τη ζωή σου. Με τον διαλογισμό επαναφέρουμε αυτήν την ποιότητα του νου στην καθημερινότητα".

Τέλος, η Dr Cacioppo δίνει μια μικρή συμβουλή που φαίνεται πως αποτελεί τον συνδετικό κρίκο για όλα αυτά μαζί: "Πρέπει να είσαι ο καλύτερος φίλος του εαυτού σου", αναφέρει. Όταν σκέφτεσαι τον καλύτερο φίλο σου, σκέφτεσαι κάποιον που σε ενθαρρύνει, δεν σε κρίνει και σε υποστηρίζει με κάθε τρόπο ό,τι και να νιώθεις. "Γιατί δεν το κάνουμε αυτό για τον εαυτό μας;" ρωτά η Dr Cacioppo.

Γνωρίζοντας όσα ξέρεις τώρα, η ερώτηση γίνεται "Γιατί δεν ξεκινάς σήμερα;"