Miłość do koszykówki, pasja do biegania i kreatywny styl

Wyrażanie swojej indywidualności i kreatywności przychodzi Lono Brazilowi III naturalnie – nawet gdy dosłownie jest częścią tłumu lub przemierza ulice Tokio razem z innymi członkami klubów biegowych. Bieganie w grupie nie wydaje się najlepszym sposobem na autoekspresję, jednak należy pamiętać, że nikt nie biega w taki sam sposób.

Lono, w połowie czarnoskóry, w połowie Japończyk, nie ogranicza się do jednej tożsamości. W przeszłości mieszkał w Los Angeles i Nowym Jorku, a obecnie pracuje w Tokio jako dyrektor w słynnym streetwearowym butiku Union oraz jest trenerem w lokalnym klubie Nike Run Club. Jak przystało na prawdziwą wielokulturową osobowość, zajmuje się wieloma rzeczami: jest DJ-em, modelem i członkiem biegowej ekipy Athletics Far East (AFE). Bieganie nie jest jednak dla niego tylko aktywnością, która pozwala mu dbać o zdrowie i spotykać się z innymi ludźmi. Ten sport definiuje jego wyjątkowy styl i napędza jego kreatywność, pomagając mu jednocześnie wyrażać siebie i swoje kulturowe wpływy. „Dość szybko udało mi się dostrzec związek pomiędzy sportem i modą” – mówi Lono. „Tym wspólnym terytorium zawsze był mój styl”. Tutaj Lono opowiada nam o tym, że jego styl od zawsze jest zakorzeniony w sporcie – co jest widoczne zarówno teraz, gdy biega, jak i wtedy, gdy wspomina dzieciństwo oraz zamiłowanie do koszykówki i modelu Jordan, które dzieli ze swoim tatą.

Podczas dorastania, na początku w Nowym Jorku i Los Angeles, a następnie w Tokio, miałem okazję poznać wiele różnych stylów. Moi rodzice pracowali w branży muzycznej, więc przebywali wśród osób z artystycznym zacięciem, o interesujących charakterach i unikalnych stylach. Mój tata zajmował się hip-hopem, w którym styl i moda były bardzo istotne. Zawsze się dobrze ubierał i zwracał uwagę na swój styl, niezależnie od tego, czy chodziło o garnitur czy ubrania sportowe. Jest wielkim fanem koszykówki; to on pokazał mi ten sport. Zauważyłem więc, że koszykarze i artyści, zwłaszcza hip-hopowi, noszą te same ubrania. Jako że od dziecka miałem kontakt z koszykówką i kulturą hip-hopową, ubrania sportowe – szczególnie marki Nike – szybko pojawiły się na horyzoncie. Mój tata zawsze kupował mi buty Jordan. Mam zdjęcie, na którym mam roczek i już mam ten model na stopach. Oglądanie meczów Jordana z butami Jordan na nogach było fantastycznym uczuciem. Sneakersy zawsze były dla mnie wyjątkową częścią ubioru.

Ciężko nazwać to dyskusją, ponieważ on zawsze miał rację! Jeśli chodzi o najlepszy model, to Nike Air Jordan 11 „Concords”. Ta lakierowana skóra w światłach stadionu, na parkiecie, to najbardziej luksusowa i stylowa rzecz, jaką widziałem.

Zacząłem biegać na studiach. Dzięki tej aktywności mój styl stał się bardziej unikalny, prawdopodobnie dlatego, że bieganie nigdy nie miało tego „ulicznego” charakteru. Nie trafisz na muzyków czy ludzi związanych z modą noszących ubrania do biegania, chyba że właśnie akurat biegają. Zdałem sobie z tego sprawę i pomyślałem, że urozmaicenie w ten sposób moich codziennych stylizacji może być ciekawe. Odmienna estetyka – bardziej dopasowane fasony i krótsze spodenki – z pewnością wpłynęły na tę zmianę. Zacząłem zwracać większą uwagę na rozmiary i dopasowanie. Wpływ biegania widać w każdej z moich stylizacji. Lubię nosić na co dzień klasyczne modele biegowe Nike – stąd kurtki Nike do biegania w stylu retro. Inspiruję się tym stylem i łączę go ze swoim własnym.

Lider i założyciel AFE, pan DKJ, jest dla mnie wielką inspiracją. Jego spojrzenie na zespół jest bardzo organiczne, ma też wielką miłość do sportu. Rozumie, jak ważne są więzi pomiędzy członkami ekipy. Nie przykłada też większej wagi do japońskiej kultury nakazującej faworyzowania starszych, dzięki czemu młodsze osoby są traktowane w zespole tak samo jak weterani. Członkowie AFE to najpoważniejsi niepoważni biegacze w Tokio, jakich znam. Wspólne spędzanie czasu na drinku po bieganiu dla nikogo nie jest tak ważne jak dla nich. Biegacze z tego zespołu świetne opanowali sztukę zachowywania równowagi pomiędzy życiem prywatnym a zawodowym. Zawsze coś się u nich dzieje, wszyscy rozmawiają o najnowszych produktach – nie tylko o butach, ale również o modnych dodatkach, gadżetach i innych rzeczach.

Wszystko, co robię, włączając w to bieganie, to forma artystycznego wyrazu. Każdy ma inny powód do biegania. Jeśli chodzi o mnie, bieganie pozwala mi spojrzeć na sport z szerszej perspektywy. W sztuce biegania chodzi o to, aby poprzez aktywność fizyczną dowiedzieć się więcej o sobie, swoim umyśle, swoim duchu i swojej kreatywności. Dzięki bieganiu dbam o kreatywność; właśnie dlatego to robię. Gdy biegnę, niemal w ogóle nie myślę. Jednocześnie myślę wtedy o tak wielu rzeczach. Kiedy zastanawiam się na przykład, co zagrać podczas kolejnego seta, moje ciało zaczyna się rozgrzewać i po prostu płynę. Biegając, jestem w stanie lepiej zrozumieć dane uczucie niż podczas siedzenia w domu i słuchania muzyki.

Moja ulubiona trasa biegowa to zatłoczone ulice w okolicy Shibuya, Harajuku i Shinjuku. Uwielbiam na nie patrzeć podczas słuchania house’owych utworów. Bieganie wypełnia mnie kreatywnością i pozytywnymi wibracjami. Nastraja mnie, na czym korzystają moje pozostałe hobby i aktywności.